dag 28 - van Magnetic Island naar Airlie Beach
12 november 2017 - Airlie Beach, Australië
We ontbijten opnieuw in het hotel en daarna kunnen we rustig aan doen want de boot naar het vaste land vertrekt pas om 9:55 uur. Het lijkt alsof er nu maar twee auto's mee aan boord gaan. Terwijl een andere boot aan meert, kijken wij toe. Onder ons op de stenen in het water verschijnen kleine krabbetjes. Gek dat ik die leuk vind en een spin niet. Ik snap het zelf niet.
Als we aan boord gaan, lijkt het of de rest van de auto's om de hoek heeft staan wachten want ineens staat de boot toch helemaal vol. Het is een rustig tochtje en als we langs Magnetic Island varen herkennen we plaatsen waar we gisteren hebben gewandeld.
Eenmaal terug op het vaste land beginnen we aan een lange tocht van zo'n vier uur. Het is een afwisselende rit in de zin van: af en toe is het mooi en overwegend is het eigenlijk vrij saai. Volgens de navigatie bijvoorbeeld: over 107 km rechtsaf slaan. En verder ook geen enkele kruising tegen komen of zelfs maar een bocht. We schrikken gewoon als de navigatie ineens wat begint te roepen!
Omdat het inmiddels lunchtijd is en we een aantrekkelijk reclamebord zien voor lekker eten en drinken verlaten we de highway. Het ziet er verlaten en een beetje spookachtig uit. Willen we hier echt iets eten? Als we de schuifdeur openen gaat er een harde bel af, echt een rot geluid. De eigenaresse begint gelijk op de kassa te ratelen waarop Eric zicht afvraagt of binnen komen ook al geld kost. Op een stoel tegenover de kassa zit een man die eruit ziet alsof hij zelf ook geen idee heeft hoe hij hier terecht is gekomen of waarom. In de koelvitrine ligt allerlei eten waar wij echt alles behalve trek van krijgen (vleeswaren met een onappetijtelijke kleur, krom getrokken paprika's en iets wat in een vorig leven misschien een komkommer is geweest). Gelukkig is er ook een vrieskist met voorverpakt ijs. Daar kan weinig aan verpest zijn. We nemen allebei een ijsje en dat smaakt erg goed. Dan gaan we snel weer weg hier.
Onderweg zien we lange goederen treinen en diverse road trains. Het blijft indrukwekkend! En de weilanden waar koeien grazen (die trouwens leuke flaporen hebben) staan vol met bomen. Heel anders dan bij ons. Om de zoveel kilometer wordt langs de weg een kreek aangekondigd met iedere keer een andere naam: crocodile creek, mosquito creek, easter creek enz. Ze zien er leuk uit. Helaas geen plek om een foto te maken.
Ook het weer wisselt. Af en toe heel zonnig maar ook een paar flinke buien.
En dan checken we in bij ons volgende hotel. De auto kan in de garage. Het ontbijt is inclusief. Alleen gaan wij morgen al zo vroeg weg dat we daar niet aan mee kunnen doen. Dus snel naar de kamer (met schitterend uitzicht!!) en dan op pad om alvast een ontbijtje te scoren en te kijken waar we morgen precies in moeten checken voor de boottocht naar de WhitSunday Islands. Het is een leuke wandeling en het is altijd handig om alvast te weten hoe je er moet komen.
Daarna lopen we richting het strand. Er is dit weekend een muziekfestival en overal komt muziek vandaan. Dicht bij het strand reserveren we voor het avondeten vanavond. Terug naar het hotel begint het te regenen. We gaan de supermarkt in voor de boodschapjes en gelukkig valt de regen dan wel weer mee.
Het eten smaakt lekker en we lopen heen en terug zo ongeveer tussen de buien door.
Morgen bijtijds op en op pad. We zijn heel benieuwd!
Veel liefs van Gerda en Robbie
Zo, jammer dat jullie af en toe regen hebben maar dat is vast om een beetje te wennen aan het klimaat hier!! Veel plezier nog en veel liefs, mam
liefs
Maaike
Het weer was hier de hele ochtend verschrikkelijk! Regen, regen en nog eens regen. Nog wel meegedaan aan de Oosterbusrun, maar dat was nu meer een cross. We zagen er allemaal niet uit.
Hopelijk hebben jullie morgen beter weer!
Veel plezier op WhitSunday Islands!