dag 29 - Whitsunday Islands NP

We staan vroeg op: 4:30 uur want we moeten om 6:30 uur klaar staan bij de boot. We ontbijten op balkon en zien de zon opkomen en Airlie Beach ontwaken. Kaketoes vliegen al schreeuwend van boom naar boom. Het is bewolkt maar droog.

Ruim op tijd checken we in. De baliemedewerker vertelt dat het vandaag hard waait en het daarom een ruige tocht zal worden. Als we denken last van zeeziekte te krijgen kunnen we aan boord pillen nemen. Hij weet niet welke soort pillen. Ik hoop die we op de snorkelboot hadden.

De boot is een grote catamaran. Niet zo groot als de vorige boot. Ook aan boord wordt meerdere keren gewaarschuwd voor het ruige weer. Dus ik koop gelijk van die pillen en neem de eerste in. Het begin van de tocht gaat prima. Maar na een tijdje zegt de kapitein: jullie hebben allemaal goed ontbeten en we willen niet zien wat dat was dus neem voor de zekerheid liever een pil in of volg de instructies van de crew op. En ja, het is echt heel ruig. Hij vaart zelfs een half uur om zodat het iets minder erg is. Via de snellere route zouden de deiningen twee keer zo enorm zijn. Eric had dat wel mee willen maken (maar dan graag zonder mij, het idee alleen al blegh). Op een bepaald moment komt de bemanning vragen hoe het gaat en worden er zakken uitgedeeld voor wie die nodig heeft. Ik pak ze gewoon maar aan; met een mond vol proberen iets duidelijk te maken wil ik voorkomen. Eén vrouw gaat daadwerkelijk over haar nek. In haar haast scheurt ze de zak stuk dus moet er een nieuwe komen. En wat ben ik blij dat ik die vrouw niet ben.

Wie vandaag in de oceaan wil zwemmen moet zich op het achterdek melden voor een stinger suit. In dit pak loop je geen kans op een dodelijke steek van de box jelly fish.

Eenmaal op de bestemming aangekomen worden we geadviseerd onze schoenen uit de doen en eventuele broekspijpen op te rollen. De boot kan niet helemaal naar het strand varen dus moeten we overstappen op een kleiner bootje wat iets dichter bij het strand kan komen. Evengoed blijft er een stuk water over om te overbruggen. Ik vraag voor de zekerheid of dat wel kan zonder stinger suit en dat kan gewoon.

Het water is aangenaam van temperatuur. En het stralend witte zand voelt heel anders dan het zand thuis! Het voelt koel in plaats van heet! We beginnen met een korte wandeling naar een uitzichtpunt. Erg mooi! Van bovenaf hebben we zicht op Whitehaven beach.

Later komen we op het strand bij een zijarm van het water waar we kunnen uitkijken naar pijlrogstaarten. Er zit een kleine! Ook kunnen er citroenhaaien zitten maar die zien we niet,

Als we terug op het kleine bootje moeten is het laag water waardoor het bootje niet zo dichtbij kan komen en we veel verder door het water moeten. Er is nogal wat niveauverschil in het water. Op sommige stukken komt het tot onze knieën maar op andere stukken tot onze lies! En bij mensen met wat kortere benen komt het nog hoger! Van rechts schiet ineens een pijlrogstaart tussen ons door!

Tussen de  middag is er een BBQ lunch op het strand. Daarna is er de mogelijkheid nog langer op het strand te blijven of mee te doen aan een kortere of langere wandeling. Wij gaan voor de langere wandeling. Nu zijn de gevolgen van cycloon Debby, die hier in maart heeft huisgehouden, overduidelijk. Omgewaaide bomen en weinig vogels.

De rit terug zal minder ruig zijn doordat we met de stroming mee gaan. Alleen de eerste 5 minuten zullen 'crazy' zijn. Gelukkig werken die pillen echt geweldig!