18 juni - Arches National Park

Even wat antwoorden op jullie reacties: ja Roppie, ik schreef het verslag van gisteren echt pas na het eten :). De Newspaper Rock tekeningen zijn 650 tot 2000 jaar oud en gemaakt door de Pueblo mensen. De wooden shoe arch zie je op deze foto. En een beetje laat voor Nederlandse tijden maar Carina, nog gefeliciteerd met Jarno!

Op internet lezen we dat het in het hoogseizoen (van maart tot oktober!!!!) erg druk is in Arches National Park. Er staat dan een rij van auto's om het park in te komen. En de parkeerplaatsen bij de meest geliefde plekken zijn vroeg vol. Wij denken vroeg te zijn als we om kwart voor acht naar Denny's gaan voor een ontbijt en voor 9 uur bij het park zijn. Maar er staat al een rij. Ons plan is om de auto op het parkeerterrein bij Wolfe Ranch te zetten zodat we de Delicate Arch Trail kunnen lopen. Aan het einde van deze trail word je beloond met zicht op de Delicate Arch. Volgens de omschrijving in het krantje dat we bij de ingang van het park krijgen is dit een moeilijke wandeling van 4,8 km/2-3 uur. Wat de wandeling moeilijk maakt is de stijging, de enigszins steile rots waar je tegenop moet, de stukjes met hoogteverschil (vooral vervelend voor mensen met hoogtevrees) en een stuk van 183 meter over een smalle richel. Hm, durf ik dit wel? Ik hou niet van lopen op richeltjes langs een afgrond.

Eenmaal bij het parkeerterrein is het behoorlijk druk. Het parkeerterrein is gewoon vol! Vind ik dit jammer of ben ik opgelucht...? Gelukkig is er ook nog een makkelijke wandeling vanaf een parkeerterreintje even verderop. Daar vandaan kun je Delicate Arch ook zien. Alleen van veel grotere afstand. Hier is wel een plekje voor de auto. We gaan er met volle bepakking tegenaan: allebei een rugtas met water, hoedje, zonnebril, zonnebrand en ik neem zelfs een wandelstok mee. Eerst nog even naar de wc (hier een ton boven een berg shit, letterlijk). Als ik terug kom zegt Eric teleurgesteld dat hij heeft gehoord dat dit een wandeling is van maar 100 meter... Zitten wij met onze overdreven bepakking hahaha. Nou ja, een slokje water onderweg kan nooit kwaad. Er zijn twee korte routes: een upper en een lower viewpoint. We beginnen met de upper viewpoint (een stijgende wandeling van 800 meter). Eenmaal boven zien we daadwerkelijk Delicate Arch met kleine streepjes ernaast wat mensen zijn die wel de wandeling doen die wij van plan waren. Het is wel erg ver weg zo... We gaan ook nog even naar het lower viewpoint. Dat is echt een wandeling van niks. Maar wel leuk om de Arch te zien natuurlijk. We rijden weer verder en doen voor de zekerheid nog een rondje op het parkeerterrein van Wolfe Ranch en waarempel: een vrije plek. Vind ik dit leuk? We gaan gewoon beginnen en dan zie ik wel of ik iets wel of niet durf. Terug kan altijd. We beginnen rustig aan en al snel gaan we stijgen. Het zijn geen losliggende stenen maar het is eigenlijk één hele grote steen waar we op lopen. Echt enorm en mooi om te zien met al die wandelaars met hetzelfde doel. Het smalle stuk valt echt enorm mee! Ik dacht aan een richel van 20 cm maar dit is zeker 75 cm! En de hoogte valt ook best mee. Ja, je moet er niet naast stappen maar dat moet je met een traptree ook niet. Ik ben blij dat we gewoon begonnen zijn. En dan de laatste bocht en daar is ie! Delicate Arch! Wel erg mooi hoor. Met op de achtergrond besneeuwde bergtoppen. Je kunt er heel dicht bij komen maar dat vind ik niet nodig want dat stuk vind ik te steil. Ik blijf wel even wachten terwijl Eric een paar foto's dichterbij maakt. Ondertussen zie ik een familie ook omlaag gaan. Ik zie dat ze gebarentaal met elkaar spreken! Eén man van het gezin gaat net als ik niet omlaag want hij heeft hoogtevrees en komt naast mij zitten. We raken aan de praat en ik vraag over de gebarentaal. Hij is hier met zijn zus en haar gezin. De dochter van zijn zus is doof en daarom spreken ze in gebarentaal. Zijn zus geeft er ook les in! Eric komt er ook nog even bij zitten en dan lopen we de route weer terug naar de auto. Af en toe is het even zoeken naar het pad. Een ander stel weet ook zeker dat ze omhoog anders liepen. Als wij de uit steen gehouwen trap vinden roepen we ze om ze te laten weten waar ze moeten zijn. Ze zijn er blij mee. Als we bijna terug bij de auto zijn, lopen we over een bruggetje met een klein waterstroompje. Eric ziet visjes en terwijl we daar naar kijken spreekt een ander stel ons aan omdat ze ons eruit vinden zien alsof we de trail al hebben gelopen. Ze willen graag van ons weten of het een moeilijke wandeling is met losliggende stenen en hoe smal de richel is. We kunnen ze geruststellen. Eric ziet dat zij eenzelfde horloge draagt als ik en geeft de tip een track te starten zodat ze later terug kan zien waar ze gelopen hebben. We wensen ze veel plezier en lopen terug naar de auto.

Op naar de volgende bezienswaardigheid! De Fiery Furnace Viewpoint. Hier kan ook een trail gelopen worden maar alleen onder begeleiding van een Ranger want het is hier een doolhof. Het Viewpoint is mooi. We gaan weer verder. Nu naar Sand Dune Arch en Broken Arch. In het krantje staat dat het een makkelijke wandeling is van 15-30 minuten. Nou, dan hoeven we niet allebei onze rugtas mee te nemen. En die extra fles met water laten we ook in de auto. Ik doe wel m'n hoedje op vanwege de goed brandende zon. We komen eerst aan bij Sand Dune Arch. Hij ligt goed verscholen! Ik neem een foto van een gezin en de moeder neemt daarna een foto van ons onder de Arch. De wandeling gaat verder naar Broken Arch. Een vlakke wandeling. Vlak voor we bij de Arch zijn zie ik op een bordje dat de trail door gaat door de Arch. Leuk! We moeten er dus doorheen! Maar dat is wel steil zeg! Eric vliegt er tegenop. Ik kijk de kunst af bij iemand anders die eenmaal boven mij ervan verzekert dat ik het ook kan. Zolang we maar niet dezelfde weg terug hoeven. Naar boven vind ik al spannend, naar beneden vind ik nog veel spannender!! In het krantje stond de term 'roundtrip' dus we nemen aan dat we een andere weg terug lopen. Met torentjes van gestapelde stenen worden de routes hier trouwens aangegeven. We komen uiteindelijk ook nog langs Tapestry Arch en dan komen we bij een campground. Dit is niet het parkeerterrein waar wij onze auto hebben gezet. We zien wel een bordje met de Sand Dune Arch. Maar waar is het pad ernaartoe? We moeten toch niet weer dit hele stuk terug lopen? We zijn al bijna een uur onderweg, met 1 rugtas en geen extra water... Toevallig zien we bij de campground een ranger en we vragen haar waar het pad verder gaat. We moeten nog iets verder door en daar vinden we het vervolg van de route. Dat is nog 35 minuten naar de parkeerplaats. Het loopt best zwaar door het mulle zand maar het is wel allemaal erg mooi om te zien! Wat een bijzonder landschap. Het blijkt uiteindelijk een wandeling van 5 km/1,5 uur. Beetje dom dat we juist nu maar 1 rugtas mee namen.

We vinden het mooi geweest met al het wandelen en besluiten nog langs het visitor center te gaan (voor een sticker en een stempel in m'n paspoortje) en dan terug naar het hotel. Onderweg stappen we nog even uit voor Balanced Rock. Dat is ook wel erg mooi zo in het zonlicht en flink wat wolkjes in de lucht. We lopen vanaf het hotel terug naar een ijswinkeltje waar je zelf je beker vol kunt tappen met softijs in verschillende smaken! Ik neem granaatappel, aardbei en vanille met fruittopping (die je ook zelf in mag scheppen). Eric neemt chocola, hazelnoot, bramen en granaatappel met vanille. De bakjes gaan op een weegschaal want je betaalt hier per ounce. Leuk systeem. Het is heerlijk! Eenmaal terug in het hotel is het tijd voor een duik in het zwembad. Heerlijk even wat baantjes trekken. We zijn eerst de enigen in het bad. Later komen nog meer mensen. We raken weer gezellig aan de praat over wat we allemaal gedaan hebben vandaag. Als we het horloge van de vrouw zien bedenken Eric en ik allebei tegelijk: hé, zijn dat niet die mensen die ons vroegen naar de trail naar Delicate Arch? We vragen het en inderdaad! Ze bedanken ons nogmaals voor onze uitleg over de trail want zonder onze toelichting waren ze er niet aan begonnen en ze zijn blij dat ze het gedaan hebben want ze vonden het ook erg mooi.

Ook vanavond eten we bij Broken Oar. Dit keer gaat Eric voor een iets kleiner gerecht en ik voor pasta met kip en kaas. Allebei erg lekker!