dag 20 - The Great Barrier Reef

Onze ontbijtpakketjes eten we op balkon op. We staan ruim op tijd beneden (6:30 uur) en de chauffeur is er iets voor 6:50 uur. We rijden naar de haven aan Cairns en gaan daar aan boord van de motorcatamaran van Tusa Dive. Er worden foto's gemaakt, we moeten formulieren invullen en ondertekenen. Onder andere over onze gezondheid wordt van alles gevraagd. Op de boot worden zeeziektepillen verkocht dus die neem ik gelijk. Ik ken mezelf... Hier in de haven is het weer rustig maar straks daarbuiten is het vast een ander verhaal. Er wordt van alles uitgelegd over de introductie duik waar we ook op hebben ingeschreven. Ik vraag of het mogelijk mijn duik aan Eric over te dragen. Ik wil helemaal niet met een fles op m'n rug het water in. Laat mij maar lekker snorkelen. Ze gaan het navragen of dat kan. Dan gaan we pakken en waterschoenen ophalen. Die doen we als we op de eerste snorkel/duikplek zijn, aan. De boot gaat goed tekeer en ik heb gewoon nergens last van! Ik ben verbijsterd. Dit merk pillen moet ik onthouden en liefst gelijk inslaan.

Ik weet niet waarom degene die mij m'n pak gaf dacht dat ik wel in een S zou passen maar ik zie het maar als een compliment. Ik kom er echt niet in! Met het snorkelen mogen we onze eigen in Nederland gekochte maskers gebruiken. Met onze maskers kunnen we gewoon door onze neus ademen en het pijpje sluit vanzelf af als het onder water komt. Ik heb zelf het idee dat snorkelen met een mondstuk lastiger is. Dat je lichaam een soort van reflex heeft om niet te ademen als je lippen water raken.

Als we op de eerste plek het water in gaan vind ik het toch wel weer enorm spannend. Eric is vooral heel erg opgetogen. Zodra we in het water kijken zien we grote kleurige vissen onder de boot. En iets verder van de boot is het koraal met nog veel meer vissen! Kleine, grotere, clownsvisjes, koffervissen, papegaaivissen, vissen met een lange neus die volgens mij eenhoornvissen heten. Het is indrukwekkend. Ik vind het alleen eng om over het koraal heen te gaan als er maar weinig water boven is. Ik wil er niet per ongeluk tegenaan komen want dan gaat het dood. Eric durft dat wel dus snorkelen we niet meer in elkaars buurt. Toch zien we allebei de kleine haai die langs zwemt! Sylvia! Gaaf hè? Dan is het tijd om weer aan boord te gaan voor de lunch en om verder te varen naar de tweede spot. Hier is het drukker met andere boten met snorkelaars. Eric ziet hier een zeeschildpad! En we zien allebei een hele langwerpige vis vlak onder het wateroppervlak door zwemmen. Terwijl Eric naar het ondiepere water gaat, drijf ik tussen een school prachtige blauw-bruin gestreepte vissen. Ze komen heel dicht bij m'n masker dus ik kan ze heel goed bekijken! Ook zie ik een school met hele kleine vissen met een helblauwe plek op hun zijkant. En uiteraard heel veel vissoorten die ik alleen van aquaria in de dierentuinen ken. Heel indrukwekkend om deze nu in het echt te zien!

Het water is hier wat dieper en ik krijg het koud en ga eruit. Eric komt ook naar de boot want die vraagt zich af wanneer hij nou zijn introductieduik heeft. Het antwoord: hebben ze je niet verteld dat je niet mag? Vanwege zijn astma mag hij helaas niet duiken. Terwijl dat in Nederland wel gewoon mocht. Het is niet anders. Volgens mij kon je snorkelend meer zien dan duikend. Dat zei de boodschapper ook tegen Eric. We hebben een uitdraai gekregen dat wij niet hebben gedoken waarmee we het geld voor dat deel van de toer terug kunnen vragen.

Terug naar Cairns voel ik dat mijn kuiten verbrand zijn. Wat stom dat ik die niet heb ingesmeerd... Ik ging er vanuit dat ik een pak tot m'n enkels zou krijgen en dat mijn kuiten ver genoeg onder water zouden zijn. Niet dus. En ik niet de enige. Ik zie heel veel rode onderbenen.

We hebben er in elk geval weer een hele mooie herinnering bij!