dag 22 - Daintree National Park
6 november 2017 - Cape Tribulation, Australië
Het plan is om vandaag in de ochtend wat korte wandelingen te maken. We lopen eerst naar het restaurant voor het ontbijt en onderweg daar naartoe zien we op de weg een hagedis zitten (een Boyd’s bush dragon). De eerste wandeling die we maken is een korte over een plankenpad. Onze auto is de enige op het parkeerterreintje. De wandeling is dicht bij de zee en ik ben natuurlijk weer doodsbang dat we krokodillen tegen komen. Daar wordt namelijk aan het begin van het pad voor gewaarschuwd. In gedachte zie ik ons al ingesloten worden door twee enorme salty’s (zoutwaterkrokodillen kunnen zo’n 7 meter lang worden en lusten mensen). Of een enorme krokodil door het plankenpad omhoog komen en ons meesleuren. Misschien heb ik iets teveel spannende films gekeken. Wat mij betreft keren we om en laten we het pad lekker voor wat het is maar Eric stapt vrolijk verder. Nu moet ik wel mee, zucht. We zien visjes zwemmen tussen de mangrovebomen. We horen vogels. En we horen auto’s rijden. Yes, denk ik, we zijn weer bij de parkeerplek. Helaas gaat het pad juist een andere kant op. Ineens staat Eric stil. Wat is er? Er hangt een web over het pad. En de maker is thuis. Een grote oranje spin hangt middenin het web. Eric maakt het web voorzichtig stuk met de stok van zijn GoPro (multifunctioneel) zodat wij rustig verder kunnen lopen zonder dat de spin aan ons vast kleeft. Nog geen tien stappen later roep ik STOP! Nog een spin. Eric loopt bijna in het web want hij ziet het hele beest niet. Zelfs als ik hem aanwijs duurt het even. En deze is nog groter dan de vorige. Eric past dezelfde tactiek toe en we lopen er snel langs. Ik heb niet het lef een foto te maken. We weten ook helemaal niet of deze gevaarlijk voor ons is of niet. We komen weer terug bij de auto die inmiddels niet meer alleen staat.
Als we weer terug naar het zuiden rijden, is er een mooie stop dicht bij de oceaan. Daar gaan we ook even kijken. Toch ben ik niet gerust op die branding, want ook daar kunnen krokodillen zitten. Maar we zien ze niet (zij ons ook niet??). Uiteindelijk besluiten we naar het Discovery centre te gaan. Een informatief centrum over het regenwoud met meerdere wandelpaden op verschillende hoogtes door het regenwoud. Inclusief een toren van 23 meter hoog en een audiotoer. Erg interessant. Ook hier zijn enorme spinnen. En vogels en vlinders. We zien ook plaatjes van een diertje dat we vanochtend bij onze bungalow zagen: de muskus-rat-kangaroo. Echt een enig beestje! Een soort rat maar dan met langere achterpoten, als bij een kangoeroe.
Vlakbij discovery centre zit de ijsfabriek. Eens kijken of het ijs daar net zo lekker is als bij het tentje waar we gisteren waren. De smaken spreken ons niet aan dus zeggen we gedag en gaan weer. Terug naar die van gisteren.
Ook vanavond eten we in het restaurant van ons logeeradres. Erg lekker weer. Als we klaar zijn met eten worden we belaagd door vliegende mieren! Die vliegen allemaal in de lamp die boven ons hangt en vallen dan naar beneden. Middenin mijn – gelukkig – lege bord. Dit schijnt een voorteken van regen te zijn. We vragen om de rekening en gaan terug naar onze bungalow. Bijna terug zien we een pad op het paadje naar onze buren! Hij zit er heel relaxt bij dus ik ga snel naar binnen om een camera te pakken. Gelukkig heeft Eric een vaste hand want de foto’s die ik gemaakt heb zijn echt vreselijk onscherp. Nog even de foto’s backup-en en een verslagje schrijven en dan zit dag 22 er ook alweer op.
liefs
Maaike
Liefs, mam