dag 8 - van Port Campbell naar Halls Gap

Gisteravond heeft Eric zijn schoenen gewassen om het zeezout eruit te spoelen en ze op het terras te drogen gelegd. ’s Nachts hoorde ik wel regen maar ik was helemaal vergeten dat zijn schoenen nog buiten lagen… In elk geval is het zeewater er nu wel uit.

Rond 6 uur worden we gewekt door de vogels. Wat een heerlijke geluiden! Eric probeert de sim kaart te activeren maar dat gaat voor geen meter. Dat proberen we later nog maar eens.

In het toeristische centrum van Port Campbell nuttigen we een eenvoudig ontbijt en we hopen iets voor de lunch in te kunnen slaan omdat we gemerkt hebben dat we telkens rond lunchtijd geen geschikte winkels/restaurants vinden. Helaas heeft de kleine supermarkt niet echt lunchspulletjes. We nemen wel een grote koek mee.

En dan gaan we weer op weg, richting Grampians National Park. De weg heet nog The Great Ocean Road maar we rijden nu iets verder van de kust. Volgens de routebeschrijving is het de moeite waard om te stoppen bij Tower Hill Wildlife Reserve. Deze heb ik thuis al in de route voor vandaag opgenomen. In Google Maps ziet het er niet groot uit. Het lijkt een klein vijvertje omringd door groen. Maar dan in het echt! Het is veel groter dan ik dacht en werkelijk schitterend! Het weer is grauw maar droog, ik schat en graadje of 18. Kortom perfect weer om het gebied goed te bekijken. Het is gelegen in de krater van een uitgedoofde vulkaan en er leven inheemse koala’s, emoes, kangoeroes en vele vogels. Als we het reserve via de eenrichtingsweg inrijden hebben we gelijk al heel mooi zicht op de groene krater met het meer beneden. Terwijl we beneden aankomen steken drie emoes de weg over. We parkeren de auto en beginnen met een wandeling naar boven. Eric blijkt vandaag onze nummer 1 wildlife spotter want hij ziet al snel een kangoeroe vlak naast het pad! We worden ondertussen omringd door heel veel kleine vogels met de mooiste kleuren. Het fladdert allemaal al zingend en fluitend om ons heen. Bij het informatie centrum zien we dat we meerdere rondwandelingen kunnen doen. We beginnen met de langste: 1,9 km in 1 uur. We zien heel veel verschillende kleuren groen en opnieuw is Eric degene die meerdere kangoeroes spot. De een nog mooier dan de ander. Vanuit het meer horen we hele aparte geluiden die we niet thuis kunnen brengen. Het zouden kikkers kunnen zijn.

Na dit eerste rondje lopen we de kortere route over het plankenpad. Voor we beginnen aan het rondje spot Eric een koala in een boom vlakbij. Bij het plankenpad staat een informatiebord over wat we allemaal tegen kunnen komen. En ook dat we ons geen zorgen hoeven te maken over de slangen. Die leven hier ook. Er staan wat instructies voor het geval je er een tegenkomt. Eric (wie anders) ziet al snel een hagedisje op een steen zitten. En later een slang! De slang ligt naast het plankenpad en heeft hele mooie koperachtige kleuren.

We vervolgen onze weg richting Grampians National Park. Het is een schitterende rit. En zoals in de beschrijving staat: ineens zijn er bergen in het landschap! En helaas toch ook weer veel dode kangoeroes langs de weg…

We checken in bij ons volgende adres. De gastheer vertelt ons dat we de weg hiernaartoe over drie maanden niet meer terug zouden kennen. Dan is alles compleet uitgedroogd en is er groot brandgevaar. Vooral na het natte voorjaar waardoor het gras enorm is gegroeid. Dat wil als het droog is natuurlijk wel lekker fikken.

Morgen kunnen we de hele dag besteden in het natuur park.