14 juni - van Tusayan naar Page

In het hotel maken we gebruik van het ontbijtbuffet. En daarna rijden we via Grand Canyon National Park (waar we onderweg een paar Elk (hertensoort) zien) naar Page, ons volgende logeeradres. Bij de Park Store koop ik eindelijk het National Park Passport wat volgens mij eigenlijk voor kinderen is bedoeld maar dat kan me niets schelen. In elk National Park kun je een stempel in het paspoort zetten zodat je uiteindelijk een verzameling hebt met alle parken waar je geweest bent. Deze had ik natuurlijk al in 2011 moeten kopen toen we naar Florida gingen maar beter laat dan nooit. De eerste stempels zijn gezet.

En natuurlijk werpen we nog flink wat blikken op de Grand Canyon. Dit keer lopen we de andere kant op, dat geeft toch weer andere uitzichten. Het is zo immens groot. Een ranger vertelt hoe groot de afstand tussen de south en de north rim is. De kleinste afstand is 600 feet. De andere getallen ben ik vergeten...

Terug in de auto gaan we op weg naar een ander hoogtepunt: Horseshoe bend, een hoefijzervormige bocht in de Colorado rivier. Op internet heb ik thuis al gelezen dat de beste tijd om hier te kijken tussen 12 en 14 uur is: dan schijnt de zon er recht in en heb je de minste 'last' van schaduwen. Volgens de routeplanner is het 2,5 uur rijden. Alleen is de aankomsttijd een uur later dan ik verwacht. Vreemd. De weg ernaartoe vinden wij, tja, een beetje kaal. Misschien zijn we gewoon verwend. Als ik op de navigatie zie dat we er al bijna zijn vraag ik me af of we misschien in een andere tijdzone terecht zijn gekomen. Ter controle check ik de gps-tijd op m'n horloge en inderdaad, het is al een uur later! Dan komen we net na 14 uur aan bij Horseshoe bend. Het parkeerterrein zien we al van veraf en kost 10 dollar. Geen probleem. Dit moeten we zien. Bij het kopen van het ticket wordt ons gelijk verteld dat er geen drinkwater is. Ook geen probleem want we hebben water bij ons. Buiten de auto is het bloedheet en we moeten ± 30 minuten heen en 30 minuten terug lopen. Op de heenweg vooral naar beneden. En als we er dan zijn. Magnifiek wat mooi! Die kleuren! Het licht. Het is veel groter dan ik dacht. Zelfs zo groot dat ik het niet helemaal op de foto krijg.

Na dit geweldige stopje gaan we voor het eerst deze vakantie naar de Burger King voor een Oreo shake. Lekker! En dan door naar het hotel. We blijven ons verbazen over het verschil tussen hotels en B&B's... In dit hotel moeten we - buiten een credit card en ID laten zien -  van alles over de huurauto invullen (waar komt de auto vandaan, type, merk, kenteken) en het voucher voor het hotel inleveren. Terwijl in B&B's in Australië en Nieuw-Zeeland daar nog nooit naar gevraagd is. Jammer dat we deze reis alleen in hotels zitten.

Vandaag gaan we bijtijds eten tussen de locals bij Big John's BBQ. Buiten staan lange tafels waar je gewoon allemaal bij elkaar aan schuift en er is een podium met live muziek. Eric neemt heerlijke beef brisket en het is de beste die hij ooit heeft gehad. Ik voel me moddervet en neem een salade (alsof dat nog helpt). Op de terugweg lopen we gelijk even langs het bureau waar de Antelope Canyon tour is geboekt om zeker te weten dat dit het juiste kantoor is. En bij de receptie van het hotel vragen we voor de zekerheid nog hoe laat het is. Onze horloges blijken in de war te zijn. Waarschijnlijk doordat we erg dicht bij de grens met Utah zijn, waar niet meegedaan wordt aan zomertijd. Erg onhandig als je ergens op tijd moet zijn. En vanmiddag waren we dus op de perfecte tijd bij Horseshoe bend. Vandaar dat het zo mooi was.