15 juni - Antelope Canyon

Vandaag gaat dan de lang gekoesterde wens om Antelope Canyon te bezoeken in vervulling. Omdat onze horloges raar doen qua tijdzone nemen we geen risico en zijn gewoon een uur te vroeg bij het kantoor waar vandaan de auto's naar de canyon vertrekken. Beter te vroeg dan te laat. Dit willen we tenslotte niet missen!

Onze tour vertrekt om 11:30 uur. Om 11 uur melden we ons en ruilen we onze vouchers in voor een blauwe kaart. Om 11:20 uur moeten we buiten gaan staan. Dan roepen de verschillende gidsen de kleuren van de kaarten om zodat we weten wie we moeten volgen. Onze gids heet Rico en we volgen hem naar een auto met een open achterkant (met afdakje) en bankjes in het midden met de ruggen tegen elkaar. Aan iedere kant gaan 7 mensen. Hij rijdt lekker door. De rit duurt ongeveer een kwartier en het laatste stuk is over een zandweg. Onderweg komen we langs de lower canyon. Wij gaan verder door, naar de upper canyon.

Als we uitstappen krijgen we nog wat instructies zoals, bij de gids blijven, niet klimmen, niet roken, niet in de muren krassen enzovoort. Allemaal dingen die zo vanzelfsprekend zijn maar kennelijk niet voor iedereen. Onze gids zegt ook alvast dat hij geen solo-foto's maakt, alleen groepsfoto's. Ik begrijp niet precies wat hij bedoelt maar we zien het wel.

Dan gaan we naar binnen. Ondanks de foto's die we hebben gezien is het een hele andere ervaring dan ik had gedacht. Ik wist bijvoorbeeld niet hoe je binnen komt. Of je een trapje af moet bijvoorbeeld. Maar niets van dat alles. Je loopt op het zand en loopt dan een gang in van zandsteen. Onze gids geeft steeds precies aan waar we moeten staan om mooie hoeken te zien en om niet in het beeld van andere groepen te staan. Op verschillende plekken schijnt het licht zo mooi naar binnen! En als de gids dan met een schep wat zand omhoog gooit zien we een schitterende kolom precies in de baan van het zonlicht. Adembenemend mooi. Inderdaad Roppie, we komen zakken en tassen te kort om dit allemaal op te slaan! (Letterlijk trouwens, mijn fotokaartje is al voor twee-derde vol...)

En nu begrijpen we ook wat de gids bedoelde met: ik maak alleen groepsfoto's. Op de mooiste plekken maakt hij foto's van Eric en mij samen en van de andere stellen binnen onze groep. Erg leuk! Het moet allemaal heel snel want er zijn nog meer gidsen met groepen in de canyon. Eigenlijk is dit niet in woorden te vatten. Dit moet je gewoon zien. Veel plezier met de foto's!

Na de excursie gaan we terug naar het hotel om de autosleutels en de rugtassen te halen om wat te gaan eten en daarna naar Glen Canyon te gaan. Bij Denny's bestel ik een gerecht dat volgens mij genoeg is voor vier uitgehongerde bouwvakkers samen. Daarbij vergeleken heeft Eric dit keer een zeer bescheiden broodje. Gelukkig helpt hij me want twee gebakken eieren, hashbrowns, toast en twee enorme pancakes met fruit en slagroom is inderdaad echt teveel voor mij alleen. Daarnaast ook nog een milkshake die op zichzelf al de helft van de dagelijks benodigde calorieën bevat. Wij komen rond terug.