20 juni - van Moab naar Torrey

Bij Denny's nemen we weer een lekker ontbijt met van alles en nog wat. En dan op naar Capitol Reef National Park! De weg ernaar toe vinden we redelijk saai en slaapverwekkend. Maar zodra we dichter bij komen wordt het landschap interessanter. Kale bergen met aparte kleuren. Zoals roze richting paars. In dit park hoeven we geen ID en parkenpas te laten zien. Het visitor center heeft wel een stempel dus mijn paspoortje is weer verder gevuld. We halen een plattegrond van het park en zien dat er een scenic drive is door het park en verschillende wandelingen. Naar het visitor center reden we al langs een parkeerterrein voor een wandeling naar de Hickman Bridge. Dat lijkt ons een leuke wandeling om te doen. Het begin is (afgezien van de vele kleine vliegjes/mugjes/irritante beestjes) al 100 keer leuker dan de wandeling van gisteren! Veel verrassender. Met bochten en stijgen en dalen. Het eindigt met een rondje onder de arch door. Het is een enorm dikke boog.

Terug in de auto is het tijd voor de scenic drive. Het eerste stuk laat een heel andere kant van het park zien. Hadden we net nog veel begroeiing, nu is het voornamelijk heel ruig met rotsen in verschillende vormen. Aan het einde gaat de weg over in een niet-geasfalteerde weg. We rijden een klein stukje en bedenken dan dat het leuk is om hier een filmpje van te maken. Dus even aan de kant en de GoPro met een zuignap op de motorkap. Af en toe regent het maar daar kan ie tegen. Het is een enorm leuke weg! Best smal tussen hoge rotsen door. En af en toe een tegenligger. Aan het einde van de weg is een parkeerterrein want hier vandaan kan ook gewandeld worden. Het weer is niet zo betrouwbaar dus dat laten we maar zitten. En er zijn nog twee korte niet-geasfalteerde wegen in dit park die we willen rijden. De eerste is wel het leukst. 

We eindigen met een mooi uitzichtpunt waar vandaan het leuk sterren kijken schijnt te zijn. Nu neemt de bewolking alleen wel toe dus of er iets te zien valt is nog maar de vraag.

Eten doen we vanavond bij The Saddler's. We lijken erg vroeg te zijn want er is nog maar weinig beweging. Vooraf nemen we chicken wings, als hoofdgerecht neem ik kip en Eric een ondefinieerbaar stuk vlees waar ik van gruwel zodra het op tafel komt. Er zit echt een enorm grote buis aan. Ik ben zo blij dat het niet op mijn bord ligt. Op die buis na (die gaat terug naar de keuken) schijnt het een lekker stuk vlees te zijn. Van dit soort gerechten zou ik vegetariër kunnen worden. Hoewel de groente op Erics bord ook niet echt te eten was. Echt een leuk restaurant om voorbij te rijden. Tja, het kunnen niet altijd toppers zijn.