21 juni - van Torrey naar Bryce Canyon

Donderdagavond blijven we de hemel in de gaten houden en het lijkt toch wel een beetje helder. Alleen hangen aan de balustrade wat lichtvervuilende lampjes dus gaan we iets meer het parkeerterrein op. Eenmaal daar zien we echt nog veel meer sterren. Wat zullen we doen? Nog een klein stukje met de auto rijden naar waar het echt donker is? Waarom ook niet. Er is totaal geen verlichting langs de weg dus dat is mooi om sterren te kijken maar goed opletten met auto rijden. Als we een plekje hebben gevonden en we blijven even buiten de auto staan zien we tussen de bewolking door hele stukken vol met sterren! Zo zie je het thuis in Nederland niet. Echt heel mooi!

Voor we de deur uit gaan checken we de weersverwachting voor onze bestemming van vandaag en vragen ons af of het wel klopt. 17 graden?? Dat wordt een lange broek en een vest binnen handbereik!

Deze ochtend gebruiken we het ontbijt in het hotel. Best lekker! Voor we naar Bryce Canyon gaan, rijden we nog even naar Capitol Reef NP voor de Goosenecks Overlook. Je kijkt hier diep een canyon in. Het is erg hoog en we zijn dus blij met het hekje langs de rand.

Op naar Bryce Canyon! De route is een scenic drive en is echt schitterend! Veel bochten, mooie landschappen en hier en daar een stopje op een uitzichtpunt. Een ander stopje is het beginpunt van een kleine wandeling. Aan het begin van het pad staat een bord met foto's wat je tegen kunt komen. Onder andere een foto van een beer. Dan hoef ik dus al niet meer. Eric wel... En andere Nederlanders die we op het parkeerterreintje treffen ook. Die trekken al drie maanden rond door dit gebied. Ze hebben nu nog tien dagen en willen dit graag nog een keer bekijken. Ik heb alleen maar de zenuwen tijdens het wandelen en als Eric eenmaal helemaal gek is geworden van mijn gezeur gaan we terug. Ik wil best een beer zien maar niet als ik lopend ben.

De scenic drive blijft schitterend. Met aan weerszijden vlak bij de weg gebergte met een rode gloed. Opnieuw een parkeerplaats met de mogelijkheid een trail te lopen. Het ziet er echt heel mooi uit. (En geen waarschuwing voor beren. Het ziet er hier ook niet zo beerachtig uit.) Het pad is smal en gaat gelijk de hoogte in. Wordt nog smaller en het is geen trap die je op loopt maar meer een geklauter om boven te komen. Als een opstap zo groot is dat mijn benen te kort zijn helpt Eric me omhoog. Hoe we naar beneden gaan zien we later wel weer. De uitzichten zijn geweldig! Tussen de rotsen door zien we ook de weg waar we net nog op reden. Alleen jammer dat het pad niet zo duidelijk is. We hebben ook geen idee of het een loop is of een heen-en-weertje. En hoe lang dit door gaat. Omdat we toch wel bang zijn te verdwalen keren we na 2,5 km. En zelfs na dit korte stukje lopen we een paar keer verkeerd. Onderweg zien we eekhoorntjes, hagedissen, een dier dat lijkt op een bij zonder vleugels.

Bij een ander panoramapunt komen we tegelijk aan met een groep kinderen en begeleiders. Summer Camp? De man legt enthousiast aan de kinderen uit waar we naar kijken maar die zal het werkelijk aan hun zolen roesten. Enigszins teleurgesteld zegt hij nog dat dit het land is dat hun ouders thuis noemen.

In het hotel zijn we iets te vroeg want onze kamer is nog niet klaar. Geen probleem. Inchecken kan wel al, dat scheelt later weer tijd.

Het National Park is heel dichtbij dus we rijden gelijk door. In het Visitor Center eerst op jacht naar de stempels en een sticker en dan door naar een parkeerplaats om wat te gaan wandelen. Bij Sunset point is geen plek. Bij Inspiration Point is wel plek. Daar vandaan kunnen we twee kanten oplopen. Wij gaan naar boven. Dan lopen we terug licht, naar beneden. Het is echt ontzettend mooi! We kunnen wel foto's blijven maken. En blijven kijken. Er zijn verschillende mooie uitzichtpunten. Af en toe komt de zon door en dan ziet het er weer heel anders uit. Door het intensieve wandelen krijgen we het toch wel warm ondanks de lagere temperatuur dan de afgelopen weken. Dit is eigenlijk de beste temperatuur om te wandelen.

Na bijna twee uur wandelen gaan we terug naar het hotel om onze spullen uit te laden en wat te gaan eten. Er is niet veel bijzonders in de buurt. Voornamelijk toeristenhap. We gaan voor iets snels want we willen graag de zonsondergang zien en die is om 20:53 uur. Dat redden we met gemak. Het is mooi maar zo mooi als de zonsondergang in Tucson hebben we verder niet meer gezien. Dat was echt een mazzeltje. Terug naar het hotel kijken we nog even wat voor wandeling we morgenochtend willen doen en dan zien we tussen de bomen een coyote!